Als schilderend werd zo duidelijk dat Parsons gelijk had met zijn uitspraak dat de ontwikkeling niet vastligt. Er zijn zoveel details die het verschil maklen en al die details zijn niet perse gekoppeld aan een ontwikkelingsleeftijd. Parsons weigerde terecht leeftijden te noemen.
As painting it became so clear that Parsons was right in his statement that the development is not fixed. There are so many details that make the difference and all those details are not necessarily linked to a developmental age. Parsons rightly refused to name ages.
Fase kleuters: 'de associatieve' fase
In deze fase wordt 'kennisgemaakt'. Kennismaken met 'verbeelden' in de zin van doelgericht sporen achter laten. Autootjes die door de verf rijden en (banden)sporen achter laten met de mogelijkheid die bandensporen te manipuleren. Met de kwast kun je verf gooien, smeren, borstelen, vegen, tamponeren.... anders dan met jouw vingers en anders dan krijt... Als kleuters eenmaal ontdekken dat tekeningen iets overbrengen, krijg je verhalen; verhalen als een spiegel van hun wereld. Kleuters schilderen alleeen dat wat belangrijk voor ze is. Ik schilderde 21 panelen van 50x100cm met mensen zoals kleuters dit zouden hebben kunnen doen en omdat ik het deed met een heel ander resultaat.
Toddlers' phase: 'the associative' phase
This phase is 'getting acquainted'. Getting acquainted with 'imagining' in the sense of leaving behind targeted traces. Cars that drive through the paint and leave (tyre) tracks with the possibility to manipulate those tire tracks. With the brush you can throw paint, smear, brush, wipe, tampon.... different from your fingers and different from chalk... Once toddlers discover that drawings convey something, you get stories; stories as a mirror of their world. Preschoolers only paint what is important to them. I painted 21 panels of 50x100cm with people as toddlers could have done and because I did it with a completely different result.
Fase middenbouw: 'de schematische' fase
Schema's ontstaan als de communicatieve waarde van beelden ontdekt zijn. De schema's worden opgepikt omdat het een unifersele manier van verbeelden is. Een vogel is over de hele wereld een 'V'; een huis een vierkant met (in Europa) een driehoek als dak erop. Hoe meer een kind bewust is van de werkelijkheid hoe meer de werkelijkheid zich aandient in details. Een huis krijgt een deur met een knop en brievenbus en bel. Een schema is niet fout, het toont de beleving van de persoonlijke werkelijkheid. Schema's worden uitgebreid met dat wat voor kinderen belangrijk is. Ik schilderde 21 panelen van 50x100cm met mensen zoals middenbouwers in de basisschool dit zouden hebben kunnen doen en omdat ik het deed met een heel ander resultaat.
Middle primairy school phase: 'the schematic' phase
Schemas arise when the communicative value of images has been discovered. The schemes are picked up because it is a universal way of imagining. A bird is a 'V' all over the world; a house is a square with (in Europe) a triangle as a roof. The more a child is aware of reality, the more reality presents itself in details. A house gets a door with a button and letterbox and bell. A diagram is not wrong, it shows the experience of personal reality. Schedules are expanded with that which is important to children. I painted 21 panels of 50x100cm with people as middle schoolers in primary school could have done and because I did it with a completely different result.
Fase bovenbouw: 'de mooi' fase
De schema's worden steeds meer van details voorzien. Zo veel details dat het net echt is. Kinderen in deze fase waarderen 'mooi' in de zin van 'knap', 'ambachtelijk', 'vaardig'. Het hoeft nog niet perfect te zijn. Zeker niet realistisch: de werkelijkheid moet 'prettig' zijn, 'fijn om naar te kijken. In deze fase is een technische uitleg; 'Kijk, zo kan je met kleur diepte scheppen' of 'Kijk, zo begrijp je hoe perspectief werkt'. Het gaat om begrip, geen trucjes.
Ik schilderde 21 panelen van 50x100cm met mensen zoals bovenbouwers in de basisschool dit zouden hebben kunnen doen en omdat ik het deed met een heel ander resultaat.
Phase superstructure primairy school: 'the beautiful' phase
The schedules are increasingly detailed. So many details that it's almost real. Children in this stage appreciate 'beautiful' in the sense of 'handsome', 'artisan', 'skillful'. It doesn't have to be perfect yet. Certainly not realistic: reality must be 'pleasant', 'nice to look at. In this phase is a technical explanation; 'Look, this is how you can create depth with color' or 'Look, this is how you understand how perspective works'. It's about understanding, not tricks.
I painted 21 panels of 50x100cm with people in the way that superstructures in primary school could have done and because I did it with a completely different result.
Fase voortgezet onderwijs; 'de gevoelsrealistische' fase
'Mooi' wordt 'heel mooi'. Perfect van lijf en leden. De schoonheid wordt overdreven met grote ogen eeen ideale mond en te ver doorgevoerde verhoudingen. Dat wat in de peergroup belangrijk wordt gevonden, is terug te zien of in de tekening.
Emoties gaan de overhand nemen. Ik zie groen en geel van ellende en het zelfportret wordt in groen en geel geschilderd. Vreemde beelden in dromen mogen; ook wrede. Vervormingen zijn acceptabel om het gevoel uit te drukken...
Ik schilderde 21 panelen van 50x100cm met mensen zoals leerlinghen in het voortgezet onderwijs dit zouden hebben kunnen doen en omdat ik het deed met een heel ander resultaat.
Secondary education phase; 'the feeling-realistic' phase
'Beautiful' becomes 'very beautiful'. Perfect in body and limbs. The beauty is exaggerated with big eyes an ideal mouth and proportions carried too far. What is considered important in the peer group can be seen in the drawing.
Emotions will take over. I see green and yellow with misery and the self-portrait is painted in green and yellow. Strange images in dreams are allowed; also cruel. Distortions are acceptable to express the feeling...
I painted 21 panels of 50x100cm with people as students in secondary education could have done and because I did it with a completely different result.
Fase 'Kunstenaar'
Ik weet hoe kleuren werken en wat lijnen doen en welke invloed de vlakverdeling heeft op het geheel. Ik kan een beeld manipuleren met het doel de boodscap helder neer te zetten. Kennis maakt dat er keuzes gemaakt kunnen worden. Keuzes ook om je niet aan de regels te houden, de grenzen op te zoeken of juist heel braaf binnen de kaders te blijven. Juist omdat ik weet hoe het werk kan ik er ook niet voor kiezen. Mijn werk is geen toeval meer al blijft toeval een cadeautje dat je wel dan niet accepteert. Ik maak keuzes en ik vind heel veel leuk om te doen.
Phase 'Artist'
I know how colors work and what lines do and what influence the division of the plane has on the whole. I can manipulate an image with the aim of clearly conveying the message. Knowledge means that choices can be made. Choices also not to abide by the rules, to push the boundaries or to stay very well within the frameworks. Precisely because I know how it works, I can't choose it either. My work is no longer a coincidence, although coincidence remains a gift that you may or may not accept. I make choices and I enjoy doing a lot.