Als schilderend werd zo duidelijk dat Parsons gelijk had met zijn uitspraak dat de ontwikkeling niet vastligt. Er zijn zoveel details die het verschil maklen en al die details zijn niet perse gekoppeld aan een ontwikkelingsleeftijd. Parsons weigerde terecht leeftijden te noemen.
Fase kleuters: 'de associatieve' fase
In deze fase moet worden 'kennis gemaakt'. Kennismaken met 'verbeelden' in de zin van doelgericht sporen achter laten. Autootjes die door de verf rijden en (banden)sporen achter laten met de mogelijkheid die bandensporen te manipuleren. Met de kwast kun je verf gooien, smeren, borstelen, vegen, tamponeren.... anders dan met jouw vingers en anders dan krijt... Als kleuters eenmaal ontdekken dat tekeningen iets overbrengen, krijg je verhalen; verhalen als een spiegel van hun wereld. Kleuters schilderen alleeen dat wat belangrijk voor ze is. Ik schilderde 21 panelen van 50x100cm met mensen zoals kleuters dit zouden hebben kunnen doen en omdat ik het deed met een heel ander resultaat.
Fase middenbouw: 'de schematische' fase
Schema's ontstaan als de communicatieve waarde van beelden ontdekt zijn. De schema's worden opgepikt omdat het een unifersele manier van verbeelden is. Een vogel is over de hele wereld een 'V'; een huis een vierkant met (in Europa) een driehoek als dak erop. Hoe meer een kind bewust is van de werkelijkheid hoe meer de werkelijkheid zich aandient in details. Een huis krijgt een deur met een knop en brievenbus en bel. Een schema is niet fout, het toont de beleving van de persoonlijke werkelijkheid. Schema's worden uitgebreid met dat wat voor kinderen belangrijk is. Ik schilderde 21 panelen van 50x100cm met mensen zoals middenbouwers in de basisschool dit zouden hebben kunnen doen en omdat ik het deed met een heel ander resultaat.
Fase bovenbouw: 'de mooi' fase
De schema's worden steeds meer van details voorzien. Zo veel details dat het net echt is. Kinderen in deze fase waarderen 'mooi' in de zin van 'knap', 'ambachtelijk', 'vaardig'. Het hoeft nog niet perfect te zijn. Zeker niet realistisch: de werkelijkheid moet 'prettig' zijn, 'fijn om naar te kijken. In deze fase is een technische uitleg; 'Kijk, zo kan je met kleur diepte scheppen' of 'Kijk, zo begrijp je hoe perspectief werkt'. Het gaat om begrip, geen trucjes.
Ik schilderde 21 panelen van 50x100cm met mensen zoals bovenbouwers in de basisschool dit zouden hebben kunnen doen en omdat ik het deed met een heel ander resultaat.
Fase voortgezet onderwijs; 'de gevoelsrealistische' fase
'Mooi' wordt 'heel mooi'. Perfect van lijf en leden. De schoonheid wordt overdreven met grote ogen eeen ideale mond en te ver doorgevoerde verhoudingen. Dat wat in de peergroup belangrijk wordt gevonden, is terug te zien of in de tekening.
Emoties gaan de overhand nemen. Ik zie groen en geel van ellende en het zelfportret wordt in groen en geel geschilderd. Vreemde beelden in dromen mogen; ook wrede. Vervormingen zijn acceptabel om het gevoel uit te drukken...
Ik schilderde 21 panelen van 50x100cm met mensen zoals leerlinghen in het voortgezet onderwijs dit zouden hebben kunnen doen en omdat ik het deed met een heel ander resultaat.
Fase 'Kunstenaar'
Ik weet hoe kleuren werken en wat lijnen doen en welke invloed de vlakverdeling heeft op het geheel. Ik kan een beeld manipuleren met het doel de boodscap helder neer te zetten. Kennis maakt dat er keuzes gemaakt kunnen worden. Keuzes ook om je niet aan de regels te houden, de grenzen op te zoeken of juist heel braaf binnen de kaders te blijven. Juist omdat ik weet hoe het werk kan ik er ook niet voor kiezen. Mijn werk is geen toeval meer al blijft toeval een cadeautje dat je wel dan niet accepteert. Ik maak keuzes en ik vind heel veel leuk om te doen.